Palomino (koń)

Pochodzenie. 

Tak naprawdę jest to określenie maści, jakkolwiek American Palomino Horse Society oraz podobne stowarzyszenia w Anglii próbują na drodze selektywnej hodowli stworzyć prawdziwą rasę. Palomino jest starożytnym umaszczeniem (podobnie jak tarantowate), które oryginalnie było szeroko rozpowszechnione wśród hiszpańskich koni. Przypuszczalnie konie te zostały przywiezione do USA przez hiszpańskich konkwistadorów. Wiele z tych koni uciekło i rozrosło się do wielkich, dziko żyjących stad. Później słonecznym kolorem tych koni zainteresowali się kowboje, którzy następnie wyłapali najpiękniejsze  zwierzęta i zaczęli je hodować. W 1932 roku założono księgę stadną Palomino. Konie te są obecnie szeroko hodowane, zwłaszcza na północy i południu USA.

Wygląd

Istnieją bezwzględne wymogi, które musi spełnić koń lub kuc zapisany w rejestrze palomino. Kolor sierści ma odpowiadać barwie świeżo wybitej złotej monety, dopuszcza się odcień o trzy tony jaśniejszy lub ciemniejszy. Minimalne białe odmiany są możliwe na przedniej stronie głowy oraz wyłącznie poniżej nadgarstka i stawu skokowego. Grzywa i ogon muszą być srebrnobiałe i nie mogą zawierać więcej niż 15 procent ciemnych włosów. Oczy mają być ciemno- lub jasnobrązowe. Niebieskie czy też dziwne zabarwienie tęczówki dyskwalifikuje konia.

Kolor szaty jest niezwykle trudną cechą do reprodukcji, więc żeby otrzymać Palomino należy skrzyżować: palomino z palomino, kasztan z palomino, kasztan lub palomino z albinosem. Najczęściej stosowaną krzyżówką jest palomino z kasztanem – źrebięta także zwykle prezentują bardzo bogato cieniowaną szatę palomino.

Konie muszą posiadać mała głowę z prostym profilem, długą, ładnie uformowaną szyję, głęboką klatkę piersiową, odpowiednio skośne łopatki, prosty grzbiet oraz muskularny zad. Zwykle mają bujną grzywę i ogon, a mierzą od 140 do 160 cm.

Użytkowanie

Konie te są zwykle dobrymi wierzchowcami nadającymi się do wszystkich dziedzin jeździectwa, od jazdy rekreacyjnej, poprzez rajdy, pokazy po skoki. Ostatnimi laty ich popularność rośnie, a sierść jest coraz wyżej ceniona. Często zwierzęta te prezentują hiszpańskie cechy, które stanowią nawiązanie do korzeni. Jednak nadal obowiązuje brak tolerancji dla niedostatków pokrojowych.